A BRAVE AND STARTLING TRUTH BY MAYA ANGELOU

 A BRAVE AND STARTLING TRUTH

 

Watch Maya Angelou, the late American author and poet, read her poem "A Brave and Startling Truth", to mark the UN's 50th anniversary.

Maya Angelou

We, this people, on a small and lonely planet
Traveling through casual space
Past aloof stars, across the way of indifferent suns
To a destination where all signs tell us
It is possible and imperative that we learn
A brave and startling truth

And when we come to it
To the day of peacemaking
When we release our fingers
From fists of hostility
And allow the pure air to cool our palms

When we come to it
When the curtain falls on the minstrel show of hate
And faces sooted with scorn are scrubbed clean
When battlefields and coliseum
No longer rake our unique and particular sons and daughters
Up with the bruised and bloody grass
To lie in identical plots in foreign soil

When the rapacious storming of the churches
The screaming racket in the temples have ceased
When the pennants are waving gaily
When the banners of the world tremble
Stoutly in the good, clean breeze

When we come to it
When we let the rifles fall from our shoulders
And children dress their dolls in flags of truce
When land mines of death have been removed
And the aged can walk into evenings of peace
When religious ritual is not perfumed
By the incense of burning flesh
And childhood dreams are not kicked awake
By nightmares of abuse

When we come to it
Then we will confess that not the Pyramids
With their stones set in mysterious perfection
Nor the Gardens of Babylon
Hanging as eternal beauty
In our collective memory
Not the Grand Canyon
Kindled into delicious color
By Western sunsets

Nor the Danube, flowing its blue soul into Europe
Not the sacred peak of Mount Fuji
Stretching to the Rising Sun
Neither Father Amazon nor Mother Mississippi who, without favor,
Nurture all creatures in the depths and on the shores
These are not the only wonders of the world

When we come to it
We, this people, on this minuscule and kithless globe
Who reach daily for the bomb, the blade and the dagger
Yet who petition in the dark for tokens of peace
We, this people on this mote of matter
In whose mouths abide cankerous words
Which challenge our very existence
Yet out of those same mouths
Come songs of such exquisite sweetness
That the heart falters in its labor
And the body is quieted into awe

We, this people, on this small and drifting planet
Whose hands can strike with such abandon
That in a twinkling, life is sapped from the living
Yet those same hands can touch with such healing, irresistible tenderness
That the haughty neck is happy to bow
And the proud back is glad to bend
Out of such chaos, of such contradiction
We learn that we are neither devils nor divines

When we come to it
We, this people, on this wayward, floating body
Created on this earth, of this earth
Have the power to fashion for this earth
A climate where every man and every woman
Can live freely without sanctimonious piety
Without crippling fear

When we come to it
We must confess that we are the possible
We are the miraculous, the true wonder of this world
That is when, and only when
We come to it.

See Also :

Dancing in the Rain Quote - Taylor Benett

She Called Me Night

Poor Things (2023) Movie Quotes

The Dream Keeper - Langston Huges

Listen - W. S.  Merwin

In Urdu 

ہم ، یہ لوگ ، ایک چھوٹے اور تنہا سیارے پر

آرام دہ اور پرسکون جگہ سے سفر کرنا

لاتعلق سورج کے راستے پر گذشتہ دور کے ستارے

ایک ایسی منزل کی طرف جہاں تمام نشانیاں ہمیں بتاتی ہیں

یہ ممکن اور ضروری ہے کہ ہم سیکھیں

ایک بہادر اور چونکا دینے والا سچ

اور جب ہم اس کے پاس آتے ہیں

یوم امن کے دن تک

جب ہم اپنی انگلیاں چھوڑ دیتے ہیں

دشمنی کی مٹھی سے

اور پاک ہوا کو ہماری ہتھیلیوں کو ٹھنڈا ہونے دیں

جب ہم اس کے پاس آتے ہیں

جب پردے نفرت کے منہ والے شو پر پڑتے ہیں

اور چہرے کو طعنہ دینے سے صاف ستھرا ہوجاتا ہے

جب میدان جنگ اور کولیزیم

اب ہمارے انوکھے اور خاص بیٹے بیٹیاں پیدا نہیں کریں گے

چوٹوں اور خونی گھاس کے ساتھ

غیر ملکی سرزمین میں ایک جیسے پلاٹوں میں جھوٹ بولنا

جب گرجا گھروں میں مشتعل طوفان

مندروں میں چیخ اٹھنے والا ریکیٹ ختم ہوگیا ہے

جب قلم کار خوشی سے لہرا رہے ہیں

جب دنیا کے بینرز کانپ اٹھتے ہیں

اچھی طرح سے صاف ، صاف ہوا میں

جب ہم اس کے پاس آتے ہیں

جب ہم رائفلز کو اپنے کندھوں سے گرنے دیتے ہیں

اور بچے اپنی گڑیا صلح کے جھنڈوں میں پہنتے ہیں

جب موت کی بارودی سرنگیں ہٹادی گئیں

اور بوڑھی شام کی شام تک جاسکتے ہیں

جب مذہبی رسم کو خوشبو نہیں دی جاتی ہے

جلتے ہوئے گوشت کی بخور سے

اور بچپن کے خواب بیدار نہیں ہوتے

بدسلوکی کے خوابوں سے

جب ہم اس کے پاس آتے ہیں

پھر ہم اعتراف کریں گے کہ اہرامڈ نہیں

پراسرار کمال میں ان کے پتھر رکھے ہوئے ہیں

اور نہ ہی باغیوں کا باغ

ابدی خوبصورتی کی طرح لٹک رہا ہے

ہماری اجتماعی یاد میں

گرینڈ وادی نہیں

سوادج رنگ میں جلائے گئے

مغربی غروب آفتاب کے ذریعہ

اور نہ ہی ڈینیوب ، اپنی نیلا روح یورپ میں بہا رہا ہے

ماؤنٹ فوجی کی مقدس چوٹی نہیں

طلوع آفتاب کی طرف کھینچنا

نہ ہی فادر ایمیزون اور نہ ہی ماں مسیسیپی ، جو بغیر کسی احسان کے ،

گہرائیوں اور ساحلوں پر تمام مخلوقات کی پرورش کریں

یہ صرف دنیا کی حیرت نہیں ہیں

جب ہم اس کے پاس آتے ہیں

ہم ، یہ لوگ ، اس معمولی اور غیر مہذب دنیا پر

جو روزانہ بم ، بلیڈ اور خنجر کے لئے پہنچ جاتے ہیں

پھر بھی جو امن کے ٹوکنوں کے لئے اندھیرے میں درخواست کرتا ہے

ہم ، اس عوام کے معاملے پر

جن کے منہ میں کھوکھلا الفاظ ہیں

جو ہمارے وجود کو للکارتا ہے

پھر بھی انہی کے منہ سے

ایسی بے حد مٹھاس کے گیت آئیں

کہ دل اپنی مشقت میں گر جاتا ہے

اور جسم حیرت میں پرسکون ہے

ہم ، یہ لوگ ، اس چھوٹے اور بہتے ہوئے سیارے پر

ایسے ہاتھ چھوڑ کر کس کے ہاتھ آڑے آسکتے ہیں

پلک جھپکتے ہی زندگی زندوں سے نکل جاتی ہے

پھر بھی وہی ہاتھ اس طرح کی شفا یابی ، غیر متوقع شفقت کے ساتھ چھو سکتے ہیں

کہ متکبر گردن جھکنے میں خوش ہے

اور فخر سے جھک کر خوشی ہوئی ہے

اس طرح کے انتشار سے باہر

ہم سیکھتے ہیں کہ ہم نہ شیطان ہیں اور نہ ہی الہی

جب ہم اس کے پاس آتے ہیں

ہم ، یہ لوگ ، اس راستے میں ، تیرتے جسم

اس زمین پر ، اس زمین کی تخلیق کردہ

اس زمین کے لئے فیشن کرنے کی طاقت رکھتے ہیں

ایک ایسی آب و ہوا جہاں ہر مرد اور ہر عورت

تقویٰ تقویٰ کے بغیر آزادانہ طور پر زندگی گزار سکتے ہیں

بغیر کسی خوف کے

جب ہم اس کے پاس آتے ہیں

ہمیں یہ اعتراف کرنا چاہئے کہ ہم ممکن ہیں

ہم اس دنیا کا معجزہ ، حقیقی عجوبہ ہیں

یہی وہ ہے جب ، اور صرف اس وقت

ہم اس کے پاس آتے ہیں۔

In Hindi

हम, यह लोग, एक छोटे और अकेले ग्रह पर

आकस्मिक स्थान से यात्रा करना

अतीत के अलोक तारे, उदासीन सूरज के रास्ते में

एक गंतव्य के लिए जहां सभी संकेत हमें बताते हैं

यह संभव है और जरूरी है कि हम सीखें

एक बहादुर और चौंका देने वाला सच

और जब हम इसके पास आते हैं

शांति के दिन तक

जब हम अपनी उंगलियाँ छोड़ते हैं

दुश्मनी की मुट्ठी से

और शुद्ध हवा को अपनी हथेलियों को ठंडा करने दें

जब हम इसके पास आते हैं

जब पर्दा घृणा के टकसाल शो पर पड़ता है

और चेहरे पर भिगोए हुए चेहरे को साफ़ किया जाता है

जब युद्ध के मैदान और कोलिज़ीयम

अब हमारे अनूठे और विशेष रूप से बेटे और बेटियों को रेक न दें

उखड़ी और खूनी घास के साथ

विदेशी भूमि में समान भूखंडों में झूठ बोलने के लिए

जब गिरजाघरों का प्रचंड तूफान

मंदिरों में चीख पुकार मच गई

जब पैंटी उल्लास से लहरा रही हो

जब दुनिया के बैनर कांपते हैं

अच्छे, साफ हवा में रूके

जब हम इसके पास आते हैं

जब हम राइफल को अपने कंधों से गिरने देते हैं

और बच्चे अपनी गुड़िया को ट्रूस के झंडे में पहनते हैं

जब मौत की खानों को हटा दिया गया है

और वृद्ध शांति की शाम में चल सकता है

जब धार्मिक अनुष्ठान सुगंधित नहीं है

देह जलाने की धूप से

और बचपन के सपने जागृत नहीं होते

दुर्व्यवहार के बुरे सपने

जब हम इसके पास आते हैं

तब हम कबूल करेंगे कि पिरामिड नहीं

रहस्यमयी पूर्णता में उनके पत्थरों के साथ

और न ही बाबुल का बगीचा

अनन्त सौंदर्य के रूप में लटके हुए

हमारी सामूहिक स्मृति में

ग्रैंड कैनियन नहीं

स्वादिष्ट रंग में सजा हुआ

पश्चिमी सूर्यास्त के द्वारा

न ही डेन्यूब, यूरोप में अपनी नीली आत्मा को प्रवाहित करता है

माउंट फ़ूजी का पवित्र शिखर नहीं

उगते हुए सूरज की ओर खिंचना

न तो पिता अमेज़ॅन और न ही माँ मिसिसिपी, जो एहसान के बिना,

सभी प्राणियों की गहराई और किनारों पर पोषण करें

ये दुनिया के इकलौते अजूबे नहीं हैं

जब हम इसके पास आते हैं

हम, यह लोग, इस लघु और किथलेस ग्लोब पर

जो रोजाना बम, ब्लेड और खंजर लिए पहुंचते हैं

फिर भी जो शांति के टोकन के लिए अंधेरे में याचिका दायर करते हैं

हम, इस मामले के लोग

जिनके मुंह में कैंसर के शब्द हैं

जो हमारे अस्तित्व को चुनौती देते हैं

फिर भी उन्हीं मुंह से निकला

आओ ऐसी उत्तम मिठास के गीत

कि दिल अपने श्रम में लड़खड़ाता है

और शरीर खौफ में शांत हो जाता है

हम, यह लोग, इस छोटे और बहते हुए ग्रह पर

जिसके हाथ ऐसे त्याग से हड़ताल कर सकते हैं

कि एक जगमगाहट में, जीवन जीने से छीन लिया जाता है

फिर भी वही हाथ इस तरह के उपचार के साथ स्पर्श कर सकते हैं, अथक कोमलता

वह हठी गर्दन झुकाकर प्रसन्न होता है

और गर्वित वापस झुकना खुशी है

इस तरह के विरोधाभास की अराजकता से

हम सीखते हैं कि हम न तो शैतान हैं और न ही परमात्मा

जब हम इसके पास आते हैं

हम, यह लोग, इस तरह से, तैरते हुए शरीर पर

इस पृथ्वी पर, इस पृथ्वी पर बनाया गया

इस पृथ्वी के लिए फैशन करने की शक्ति है

एक ऐसी जलवायु जहाँ हर पुरुष और हर महिला

पवित्र पवित्रता के बिना स्वतंत्र रूप से रह सकते हैं

बिना किसी डर के

जब हम इसके पास आते हैं

हमें कबूल करना चाहिए कि हम संभव हैं

हम चमत्कारी हैं, इस दुनिया के सच्चे आश्चर्य हैं

वह है जब, और केवल जब

हम इसके पास आते हैं।

In Turkish

Biz bu insanlar küçük ve yalnız bir gezegendeyiz

Rahat alanda seyahat etmek

Kayıtsız güneşlerin karşısında geçmiş uzak yıldızlar

Tüm işaretlerin bize anlattığı bir hedefe

Öğrenmemiz mümkün ve zorunludur

Cesur ve şaşırtıcı bir gerçek

Ve ona geldiğimizde

Barış yapma gününe

Parmaklarımızı bıraktığımızda

Düşmanlığın yumruklarından

Ve saf havanın avuç içlerimizi soğutmasına izin ver

Biz ona geldiğimizde

Aşık nefret gösterisine perde düştüğünde

Ve küçümsemeyle islenmiş yüzler temiz bir şekilde fırçalanır

Savaş alanları ve kolezyum

Artık eşsiz ve özel oğullarımızı ve kızlarımızı tırmıklamayın

Çürük ve kanlı çimenlerle birlikte

Yabancı topraklarda aynı parsellerde yatmak

Kiliselerin açgözlü fırtınası

Tapınaklardaki çığlık sesleri durdu

Flamalar neşeyle sallanırken

Dünyanın bayrakları titrediğinde

Güzel, temiz esintide yiğitçe

Biz ona geldiğimizde

Tüfeklerin omuzlarımızdan düşmesine izin verdiğimizde

Ve çocuklar bebeklerini ateşkes bayraklarıyla giydiriyorlar

Kara mayınları kaldırıldığında

Ve yaşlılar barış akşamlarına yürüyebilir

Dini ritüel kokulmadığında

Eti yakmanın tütsüsüyle

Ve çocukluk hayalleri tekmelenmez

Kötüye kullanımın kabuslarıyla

Biz ona geldiğimizde

O zaman Piramitlerin olmadığını itiraf edeceğiz

Taşları gizemli mükemmelliğe yerleştirilmiş

Ne Babil Bahçeleri

Ebedi güzellik olarak asılı

Kolektif hafızamızda

Büyük Kanyon değil

Nefis bir renge dönüştü

Batı gün batımlarına göre

Ne de mavi ruhunu Avrupa'ya akan Tuna

Fuji Dağı'nın kutsal zirvesi değil

Yükselen Güneşe Uzanmak

Ne Amazon Peder ne de Mississippi Ana, iyilik yapmadan,

Tüm canlıları derinlerde ve kıyılarda besleyin

Bunlar dünyanın tek harikası değil

Biz ona geldiğimizde

Biz, bu insanlar, bu minik ve çirkin dünyanın üzerinde

Bombaya, bıçağa ve hançere her gün ulaşan

Yine de karanlıkta barış belirteçleri için dilekçe veren

Biz, bu madde üzerinde bu insanlar

Kimin ağzında iğrenç sözler duruyor

Varlığımıza meydan okuyan

Yine de aynı ağızlardan

Gel böyle nefis tatlı şarkılar

Kalbin emeğinde durduğunu

Ve vücut huşu içinde sessizleşir

Biz bu insanlar, bu küçük ve sürüklenen gezegende

Kimin elleri böyle bir terk ile vurabilir

Bir parıldama içinde, hayat yaşayanlardan kopar

Yine de aynı eller böylesine iyileştirici, karşı konulamaz bir hassasiyetle dokunabilir.

Kibirli boynun eğilmekten mutlu olduğunu

Ve gururlu sırt eğildiği için mutlu

Böyle bir kaostan, böyle bir çelişkiden

Ne şeytan ne de ilah olduğumuzu öğreniyoruz

Ona geldiğimizde

Biz bu insanlar bu yolda yüzen vücut

Bu dünyada, bu dünyada yaratıldı

Bu dünyayı şekillendirme gücüne sahip ol

Her erkeğin ve her kadının

Kutsal dindarlık olmadan özgürce yaşayabilir

Sakat bırakan korku olmadan

Biz ona geldiğimizde

Mümkün olduğumuzu itiraf etmeliyiz

Biz mucizeviyiz, bu dünyanın gerçek harikasıyız

Bu ne zaman ve sadece ne zaman

Biz ona geliyoruz.

In French

Nous, ce peuple, sur une petite planète solitaire

Voyager dans un espace décontracté

Passé les étoiles distantes, à travers le chemin des soleils indifférents

Vers une destination où tous les signes nous disent

Il est possible et impératif que nous apprenions

Une vérité courageuse et surprenante

Et quand nous y arrivons

Au jour du rétablissement de la paix

Quand nous lâchons nos doigts

Des poings d'hostilité

Et laissez l'air pur refroidir nos paumes

Quand nous y arrivons

Quand le rideau tombe sur le spectacle de la haine du ménestrel

Et les visages encrassés sont nettoyés

Quand les champs de bataille et le colisée

Ne ratissez plus nos fils et filles uniques et particuliers

Avec l'herbe meurtrie et sanglante

Se situer sur des parcelles identiques en sol étranger

Quand l'assaut rapace des églises

La raquette hurlante dans les tempes a cessé

Quand les fanions agitent gaiement

Quand les bannières du monde tremblent

Stoutly dans la bonne brise propre

Quand nous y arrivons

Quand nous laissons tomber les fusils de nos épaules

Et les enfants habillent leurs poupées de drapeaux de trêve

Quand les mines terrestres de la mort ont été enlevées

Et les personnes âgées peuvent entrer dans des soirées de paix

Quand le rituel religieux n'est pas parfumé

Par l'encens de la chair brûlée

Et les rêves d'enfance ne sont pas éveillés

Par des cauchemars d'abus

Quand nous y arrivons

Ensuite, nous vous avouerons que ce ne sont pas les pyramides

Avec leurs pierres serties dans une mystérieuse perfection

Ni les jardins de Babylone

Suspendu comme une beauté éternelle

Dans notre mémoire collective

Pas le Grand Canyon

Allumé dans une couleur délicieuse

Par les couchers de soleil occidentaux

Ni le Danube, déversant son âme bleue en Europe

Pas le sommet sacré du mont Fuji

S'étirer jusqu'au soleil levant

Ni le père Amazon, ni la mère Mississippi qui, sans grâce,

Nourrissez toutes les créatures dans les profondeurs et sur les rives

Ce ne sont pas les seules merveilles du monde

Quand nous y arrivons

Nous, ce peuple, sur ce globe minuscule et sans kith

Qui atteignent quotidiennement la bombe, la lame et le poignard

Pourtant qui pétition dans le noir pour des gages de paix

Nous, ce peuple sur cette question de matière

Dans la bouche de qui se tiennent des paroles chanceuses

Quel défi notre existence même

Pourtant de ces mêmes bouches

Viens des chansons d'une telle douceur exquise

Que le cœur faiblit dans son travail

Et le corps est apaisé dans la crainte

Nous, ce peuple, sur cette petite planète à la dérive

Dont les mains peuvent frapper avec un tel abandon

Qu'en un clin d'œil, la vie est sapé du vivant

Pourtant ces mêmes mains peuvent toucher avec une telle tendresse curative, irrésistible

Que le cou hautain est heureux de s'incliner

Et le dos fier est heureux de se plier

Hors d'un tel chaos, d'une telle contradiction

Nous apprenons que nous ne sommes ni des démons ni des divins

Quand nous y arrivons

Nous, ce peuple, sur ce corps capricieux et flottant

Créé sur cette terre, de cette terre

Avoir le pouvoir de façonner cette terre

Un climat où chaque homme et chaque femme

Peut vivre librement sans piété sanctimonieuse

Sans peur paralysante

Quand nous y arrivons

Nous devons avouer que nous sommes le possible

Nous sommes le miraculeux, la vraie merveille de ce monde

C'est quand, et seulement quand

Nous y arrivons.

In Spainish

Nosotros, esta gente, en un planeta pequeño y solitario

Viajando por el espacio informal

Más allá de estrellas distantes, a través del camino de soles indiferentes

A un destino donde todas las señales nos dicen

Es posible e imperativo que aprendamos

Una verdad valiente y sorprendente

Y cuando llegamos a eso

Al día de la pacificación

Cuando soltamos nuestros dedos

De puños de hostilidad

Y dejar que el aire puro enfríe nuestras palmas

Cuando llegamos a eso

Cuando cae el telón sobre la muestra de odio del juglar

Y los rostros empañados por el desprecio se limpian

Cuando los campos de batalla y el coliseo

Ya no rastrille a nuestros hijos e hijas únicos y particulares

Arriba con la hierba magullada y ensangrentada

Estar en parcelas idénticas en suelo extranjero

Cuando el asalto rapaz de las iglesias

Han cesado los gritos en las sienes

Cuando los banderines ondean alegremente

Cuando tiemblen las banderas del mundo

Fuertemente en la buena y limpia brisa

Cuando llegamos a eso

Cuando dejamos caer los rifles de nuestros hombros

Y los niños visten sus muñecos con banderas de tregua

Cuando se hayan eliminado las minas terrestres de la muerte

Y los ancianos pueden caminar hacia noches de paz

Cuando el ritual religioso no está perfumado

Por el incienso de carne quemada

Y los sueños de la infancia no se despiertan a patadas

Por pesadillas de abuso

Cuando llegamos a eso

Entonces te confesaremos que no las pirámides

Con sus piedras engastadas en misteriosa perfección

Ni los jardines de Babilonia

Colgando como belleza eterna

En nuestra memoria colectiva

No el gran cañón

Encendido en un color delicioso

Por puestas de sol occidentales

Ni el Danubio, fluyendo su alma azul hacia Europa

No es el pico sagrado del monte Fuji

Estirándose hacia el sol naciente

Ni el padre Amazonas ni la madre Mississippi que, sin favor,

Alimenta a todas las criaturas en las profundidades y en las costas.

Estas no son las únicas maravillas del mundo.

Cuando llegamos a eso

Nosotros, esta gente, en este globo minúsculo y sin amigos

Que alcanzan a diario la bomba, la hoja y la daga

Sin embargo, quienes piden en la oscuridad señales de paz

Nosotros, esta gente en esta mota de materia

En cuyas bocas moran palabras canicas

Que desafían nuestra propia existencia

Sin embargo, de esas mismas bocas

Ven canciones de tan exquisita dulzura

Que el corazón flaquea en su labor

Y el cuerpo se aquieta en asombro

Nosotros, esta gente, en este pequeño planeta a la deriva

Cuyas manos pueden golpear con tal abandono

Que en un abrir y cerrar de ojos se le quita la vida a los vivos

Sin embargo, esas mismas manos pueden tocar con una ternura tan curativa e irresistible

Que el cuello altivo se alegra de inclinarse

Y la orgullosa espalda se alegra de doblarse

De tal caos, de tal contradicción

Aprendemos que no somos ni diablos ni teólogos

Cuando llegamos a eso

Nosotros, esta gente, en este cuerpo descarriado y flotante

Creado en esta tierra, de esta tierra

Tener el poder de modelar para esta tierra

Un clima donde cada hombre y cada mujer

Puede vivir libremente sin piedad santurrona

Sin miedo paralizante

Cuando llegamos a eso

Debemos confesar que somos los posibles

Somos lo milagroso, la verdadera maravilla de este mundo

Eso es cuando, y solo cuando

Llegamos a eso.

In Russian

Мы, этот народ, на маленькой и одинокой планете

Путешествие по обычному пространству

Прошлое отчужденных звезд, через равнодушных солнц

В пункт назначения, где все знаки говорят нам

Возможно и обязательно, чтобы мы узнали

Смелая и поразительная правда

И когда мы подойдем к этому

В день миротворчества

Когда мы отпускаем пальцы

Из кулаков вражды

И позвольте чистому воздуху охладить наши ладони

Когда мы подойдем к этому

Когда занавес падает на шоу ненависти менестреля

И лица, пропитанные презрением, очищены

Когда поля сражений и Колизей

Больше не грабят наших уникальных и особенных сыновей и дочерей

С синяками и кровавой травой

Лежать на одинаковых участках на чужой земле

Когда хищный штурм церквей

Кричащий грохот в висках утих

Когда вымпелы весело размахивают

Когда знамена мира дрожат

Крепко на хорошем, чистом ветру

Когда мы подойдем к этому

Когда мы позволяем винтовкам упасть с наших плеч

И дети одевают своих кукол в флаги перемирия

Когда наземные мины смерти были удалены

И пожилые люди могут ходить в мирные вечера

Когда религиозный ритуал не ароматизирован

Благовониями горящей плоти

И детские мечты не пробуждаются

Кошмарами жестокого обращения

Когда мы подойдем к этому

Тогда мы признаемся, что не пирамиды

С их камнями в таинственном совершенстве

Ни сады Вавилона

Висящая как вечная красота

В нашей коллективной памяти

Не Гранд-Каньон

Загорелся восхитительным цветом

У западных закатов

Ни Дунай, впадающий своей голубой душой в Европу

Не священная вершина горы Фудзи

Растяжка к восходящему солнцу

Ни отец Амазон, ни мать Миссисипи, которые без милости

Выращивайте всех существ в глубинах и на берегу

Это не единственные чудеса света

Когда мы подойдем к этому

Мы, этот народ, на этом крохотном и бескорыстном земном шаре

Кто ежедневно тянется за бомбой, клинком и кинжалом

Тем не менее, кто ходатайствует в темноте о знаках мира

Мы, эти люди на этой пылинке

В чьих устах звучат язвительные слова

Которые бросают вызов самому нашему существованию

Но из тех же уст

Приходите песни такой изысканной сладости

Что сердце дрогнет

И тело успокаивается в страхе

Мы, эти люди, на этой маленькой дрейфующей планете

Чьи руки могут ударить с такой энергией

Что в мгновение ока жизнь лишена живого

И все же те же руки могут касаться такой исцеляющей непреодолимой нежностью

Что надменная шея рада склониться

И гордая спина рада наклониться

Из такого хаоса, из такого противоречия

Мы узнаем, что мы не дьяволы и не божества

Когда мы подойдем к этому

Мы, этот народ, на этом своенравном, плавающем теле

Создано на этой земле, на этой земле

Имейте власть создавать для этой земли

Климат, в котором каждый мужчина и каждая женщина

Может жить свободно без ханжеского благочестия

Без парализующего страха

Когда мы подойдем к этому

Мы должны признаться, что мы возможные

Мы чудо, настоящее чудо этого мира

Вот тогда и только тогда

Мы подходим к этому.

In German

Wir, dieses Volk, auf einem kleinen und einsamen Planeten

Reisen durch ungezwungene Räume

Vorbei an entfernten Sternen, über den Weg gleichgültiger Sonnen

Zu einem Ziel, wo uns alle Zeichen sagen

Es ist möglich und unerlässlich, dass wir lernen

Eine mutige und überraschende Wahrheit

Und wenn wir dazu kommen

Bis zum Tag der Friedensstiftung

Wenn wir unsere Finger loslassen

Aus feindlichen Fäusten

Und lassen Sie die reine Luft unsere Handflächen abkühlen

Wenn wir dazu kommen

Wenn der Vorhang auf die Minnesänger-Show des Hasses fällt

Und verächtliche Gesichter werden sauber geschrubbt

Bei Schlachtfeldern und Kolosseum

Harken Sie nicht länger unsere einzigartigen und besonderen Söhne und Töchter

Bis mit dem gequetschten und blutigen Gras

In identischen Parzellen auf fremdem Boden liegen

Bei der räuberischen Erstürmung der Kirchen

Der schreiende Schläger in den Schläfen hat aufgehört

Wenn die Wimpel fröhlich winken

Wenn die Banner der Welt zittern

Stark in der guten, sauberen Brise

Wenn wir dazu kommen

Wenn wir die Gewehre von unseren Schultern fallen lassen

Und Kinder kleiden ihre Puppen in Waffenstillstandsfahnen

Wenn Landminen des Todes entfernt wurden

Und die Alten können in Friedensabende gehen

Wenn religiöses Ritual nicht parfümiert ist

Durch den Weihrauch des brennenden Fleisches

Und Kindheitsträume werden nicht wachgetreten

Durch Albträume des Missbrauchs

Wenn wir dazu kommen

Dann werden wir gestehen, dass nicht die Pyramiden

Mit ihren Steinen in mysteriöser Perfektion

Noch die Gärten von Babylon

Als ewige Schönheit hängen

In unserem kollektiven Gedächtnis

Nicht der Grand Canyon

In köstliche Farbe entzündet

Bei westlichen Sonnenuntergängen

Noch die Donau, die ihre blaue Seele nach Europa fließt

Nicht der heilige Gipfel des Fuji

Ausdehnung bis zur aufgehenden Sonne

Weder Vater Amazon noch Mutter Mississippi, die ohne Gunst

Pflegen Sie alle Kreaturen in den Tiefen und an den Ufern

Dies sind nicht die einzigen Wunder der Welt

Wenn wir dazu kommen

Wir, dieses Volk, auf diesem winzigen und kithless Globus

Die täglich nach der Bombe, der Klinge und dem Dolch greifen

Doch wer bittet im Dunkeln um Zeichen des Friedens?

Wir, dieses Volk in dieser Materie

In wessen Mund bleiben krebsartige Worte

Was unsere Existenz herausfordert

Doch aus den gleichen Mündern

Kommen Sie Lieder von solch exquisiter Süße

Dass das Herz in seiner Arbeit stockt

Und der Körper wird in Ehrfurcht beruhigt

Wir, dieses Volk, auf diesem kleinen und treibenden Planeten

Wessen Hände können mit solcher Hingabe zuschlagen

Dass im Handumdrehen den Lebenden das Leben genommen wird

Dieselben Hände können sich jedoch mit solch heilender, unwiderstehlicher Zärtlichkeit berühren

Dass sich der hochmütige Hals gerne verbeugt

Und der stolze Rücken ist froh, sich zu beugen

Aus solch einem Chaos, aus solch einem Widerspruch

Wir lernen, dass wir weder Teufel noch Götter sind

Wenn wir dazu kommen

Wir, dieses Volk, auf diesem eigensinnigen, schwebenden Körper

Erschaffen auf dieser Erde, von dieser Erde

Haben Sie die Kraft, für diese Erde zu gestalten

Ein Klima, in dem jeder Mann und jede Frau

Kann ohne scheinheilige Frömmigkeit frei leben

Ohne die Angst zu lähmen

Wenn wir dazu kommen

Wir müssen gestehen, dass wir das Mögliche sind

Wir sind das Wunder, das wahre Wunder dieser Welt

Das ist wann und nur wann

Wir kommen dazu.

In Persian

ما ، این مردم ، در یک سیاره کوچک و تنها هستیم

سفر از طریق فضای گاه به گاه

گذشته از ستارگان دور ، در سراسر خورشید بی تفاوت

به مقصدی که همه نشانه ها به ما بگویند

این ممکن و ضروری است که ما یاد می گیریم

حقیقت شجاع و مبهوت

و وقتی به آن رسیدیم

تا روز صلح

وقتی انگشتانمان را رها می کنیم

از مشت دشمنی

و اجازه دهید هوای خالص کف دست ما را خنک کند

وقتی به آن رسیدیم

وقتی پرده روی نمایش منفور نفرت فرو می رود

و صورتهایی که از آزار و اذیت در آمده اند تمیز می شوند

هنگامی که جبهه های نبرد و کولیزه

دیگر فرزندان و دختران بی نظیر و خاص ما را غارت نکنید

با چمن کبود و خونین بلند شوید

دروغ گفتن در توطئه های یکسان در خاک خارجی

هنگامی که طوفان هجومی کلیساها

راکت جیغ در معابد متوقف شده است

وقتی پرچم ها روزانه موج می زنند

وقتی بنرهای دنیا لرزید

مدفوع در نسیم خوب و تمیز

وقتی به آن رسیدیم

وقتی اجازه می دهیم اسلحه از شانه هایمان بیفتد

و کودکان عروسک های خود را با پرچم آتش بس می پوشند

وقتی مین های زمینی مرگ حذف شدند

و سالخوردگان می توانند تا عصرهای صلح قدم بگذارند

وقتی مراسم مذهبی عطر نیست

توسط بخور دادن گوشت گوشت

و رویاهای کودکی بیدار نمی شوند

توسط کابوسهای سوء استفاده

وقتی به آن رسیدیم

سپس اعتراف خواهیم کرد که اهرام نیست

با سنگهایشان در کمال مرموز قرار گرفته اند

نه باغ بابل

آویزان به عنوان زیبایی ابدی

در حافظه جمعی ما

گراند کانیون نیست

به رنگ دلپذیری روشن شد

توسط غروب خورشید غربی

نه دانوب ، روح آبی خود را به اروپا می چرخاند

نه قله مقدس کوه فوجی

کشش تا طلوع خورشید

نه پدر آمازون و نه مادر می سی سی پی که بدون لطف نیستند ،

تمام موجودات را در اعماق و ساحل پرورش دهید

اینها تنها شگفتی های جهان نیستند

وقتی به آن رسیدیم

ما ، این مردم ، در این کره کوچک و کوچک

آنها که روزانه به بمب ، تیغه و خنجر می رسند

اما چه کسی در تاریکی تذکر می دهد تا نشانه های صلح باشد

ما ، این مردم در مورد این ماده مهم

در دهان آنها کلمات بی پروا باقی می ماند

که وجود ما را به چالش می کشد

با این وجود از همین دهان

بیا آهنگهایی از این شیرینی های نفیس

که قلب در کار خود فرو می رود

و بدن در وحشت آرام است

ما ، این مردم ، در این سیاره کوچک و پراکنده

دست هایشان می تواند با چنین رها کردن اعتصاب کند

این که در یک چشم انداز ، زندگی از زندگی زنده می شود

با این حال همین دست ها می توانند با چنین حساسیت و لمس غیر قابل مقاومت در تماس باشند

اینکه گردن غرور از تعظیم خوشحال است

و پشت افتخار خوشحال است که خم می شود

خارج از هرج و مرج ، از چنین تناقضاتی

ما می آموزیم که نه شیطان هستیم و نه الهی

وقتی به آن رسیدیم

ما ، این مردم ، بر روی این بدن متمرد و شناور

در این زمین ، از این زمین ایجاد شده است

قدرت مد کردن این زمین را داشته باشید

اقلیمی که هر مرد و هر زن

می تواند آزادانه و بدون تقوی مقدس زندگی کند

بدون ترس فلج کننده

وقتی به آن رسیدیم

باید اعتراف کنیم که ما ممکن هستیم

ما معجزه آسا ، شگفتی واقعی این دنیا هستیم

این زمانی است که ، و فقط در آن زمان

ما به آن رسیدیم.